Canti Spazializzati to cykl warsztatowo-koncertowy poświęcony teoriom i praktykom muzyki eksperymentalnej skupionym na koncepcjach uprzestrzenniania / spatlializacji kompozycji dźwiękowych, osadzony w przestrzeni i kwadro/oktofonicznym systemie nagłośnieniowym klubu PROZA. Jest to kontynuacja idei Canti Illuminati Festivalu skupionego na prezentacji nowych zjawisk w muzyce elektronicznej oraz wrocławskiej tradycji kwadrofonicznej (prezentowanej w rozbudowanym programie podczas 14. edycji Sceny Dźwiękowej Przeglądu Sztuki Survival. Podczas pierwszej edycji premierowe kompozycje przestrzenne zaprezentowali: Jędrzej Borowski, Eisberg, Beniamin Głuszek, Hubert Kostkiewicz.
Wieczór otworzyła projekcja czterokanałowej kompozycji Tomasza Sikorskiego „Samotność dźwięków” (1975) – utworu zrealizowanego w Ośrodku Muzyki Elektronicznej Columbia-Princeton. Odmiennego od powszechnie kojarzonych z okresem wysypu produkcji radiowych studiów eksperymentalnych (lata 1968-75, również w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia), wyraźnie odchodzącego od konkretnego materiału dźwiękowego, skupionego na kreacji wyimaginowanej przestrzeni akustycznej.